สิ้นเชิง

v. 1. to end, come to an end;

2. to be used up, exhausted; sv. 3. up, all up, completely, entirely, utterly.

พายุพัดเอาบ้านเรือนไปสิ้น (โดยสิ้นเชิง) The storm had wiped out the houses completely.

กองทัพถูกทำลายโดยสิ้นเชิง The army was annihilated.